De onvermijdelijke laatste dag is aangebroken. Het begon vanochtend wat bewolkt, maar inmiddels schijnt de zon weer volop. Gisteravond heerlijk gegeten en daarna genoten van wederom een gezellige liveband. Het is niet heel laat geworden, maar laat genoeg om vanochtend toch wel enige moeite te hebben met het opstaan.

Vanochtend eerst gezorgd voor de paarden, vervolgens alvast wat inpakwerk gedaan en de tent afgebroken. Omdat er vandaag geen finale op ons programma stond, mochten wij genieten van de finales van anderen. Tussentijds konden wij het prikweitje van de paarden opschuiven omdat er ruimte was gekomen. Dankbaar maakten de paarden gebruik van het verse gras.

Nu nog even finales kijken en dan gaan we kalmpjes aan de prikwei opdoeken en de paarden inladen. Thuis alles weer uitpakken en de paarden verzorgen, daarna mogen wij heerlijk uitgezakt op de bank hangen. De paarden zijn moe maar voldaan en wij ook! Nu wordt het weer een heel jaar wachten op de volgende editie van Wedstrijden Zuid.

De anonieme groom…

Voor het eerst dit weekend scheen de zon en dat in combinatie met een heerlijke Zuid-BBQ-maaltijd. De zaterdagavond kon al niet meer stuk! Na de BBQ hebben we het weekend (bijna) afgesloten met een feestje. Ontzettend gezellig en ook hier weer veel mensen gesproken. Maar de echte afsluiter is vandaag, de finales!

Helaas ziet de zon het vandaag nog niet echt zitten maar dat mag de pret niet drukken. We vielen in, in de spectaculaire T2-finale waar ik mijn vriend (die het als niet-paardenman heel het weekend vol heeft gehouden) vol bewondering naar hebben gekeken. Na de T1 besloten wij terug te gaan naar ‘ons kampje’ om mijn dagboekje te typen en de boel op te gaan ruimen.

Mijn eerste keer Zuid was een ervaring die ik niet meer ga vergeten. Koude nachten, veel gezelligheid, mooie wedstrijden en natuurlijk die keer dat ik bíjna in de B-finale terecht kwam. Ik kan jullie nu al vertellen dat ik volgend jaar rond deze tijd gewoon weer in mijn kampje naast mijn pony met een drankje in mijn hand zit te genieten van Zuid!

Tot Ziens, Tot Zuid,

Anne

Op 0,04 punten nét geen B-finale. Toch verschrikkelijk trots op onze resultaten voor een eerste keer Zuid.

Ook paard begint te wennen aan Zuid.

De prijsuitreiking van de T2 met een enthousiast publiek en trotse ruiters met super resultaten.

Dag drie van Wedstrijden Zuid! Gisteravond, na het verzorgen van de paarden en de innerlijke mens, heerlijk genoten van een biertje op het terras en live muziek van de band Radio Acoustic.

Vanochtend was het spannend. Als eerste moest ons kampgenootje al om 8.00 uur starten in de viergangen. Ontbijt voor de paarden was uren daarvoor al geserveerd. De mensen moesten nog even wachten tot de proef was afgelopen en alles weer in de prikwei stond.

Vervolgens heerlijk ontbeten en eventjes ontspannen. De fanclub was inmiddels al gearriveerd vanuit het verre NH. Om half twaalf was het zover; er moest gezadeld worden voor de speedpass. Aangekomen bij de prikwei, lagen de paarden voor apegapen. Eindelijk rust….dachten ze. Niet dus.

Paard gezadeld en Linda in het zadel, zodat wij naar de telgangbaan konden lopen om een goede plek te bemachtigen. Linda en paard startten voor het eerst samen als combinatie in de speedpace en ik was net zo zenuwachtig (zo niet nog zenuwachtiger) als Linda. Na wat uuuuuren wachten leek, kwam dan eindelijk haar eerste doorgang. Ze klokte een tijd van 11.36! De tweede doorgang kreeg ze helaas 1 galopsprong vlak voor de tijdwaarneming, dus de tijd van 10.00 sec. telde helaas niet. Evengoed laaiend enthousiast en apetrots deze supercombinatie even gefeliciteerd.

De paarden staan inmiddels weer heerlijk in de prikwei. Ze hebben gegeten, appeltje gesmuld, vers water en een flinke bos hooi liggen. Die vermaken zich nog wel even dus. Het wachten is nu op al het andere ijslandergeweld wat vandaag en morgen nog voorbij gaat komen, de vast overheerlijke barbecue en de band die ons vanavond gaat vermaken. Wat willen we nog meer?

De vrijdag stond natuurlijk in het teken van de tölt, de vierde gang van het IJslandse paard.

Maar wat maakt Wedstrijden Zuid voor ons nou tot zo’n geslaagd evenement? Het is een minivakantie! In plaats van palmbomen wuiven er Nederlandse vlaggen en zijn er geen dansende hoelarokjes, maar swingend töltende paarden. In tegenstelling tot Hawaï zijn de nachten wel wat kouder maar de Nederlandse sterrenhemel is prachtig! Gelukkig is er altijd een heerlijk ontbijt met warme thee en koffie. Na deze eerste versnapering volgen er nog veel want het assortiment is uitgebreid. Wij knapte er weer aardig van op.

Daarna hebben we genoten van alle töltproeven. Van spectaculaire tölt aan de losse teugel, hoge snelheid tölters en fraai gedragen arbeidstempo’s. Tijdens de Futurity hebben we nieuw aanstormend talent kunnen bewonderen, zowel in de tölt als in de andere gangen. Ook de vijfde gang van de IJslander was gisteren te bewonderen op de telgangbaan. Uiteraard was het weer, de organisatie, het eten en de sfeer geweldig, zoals we gewend zijn van Wedstrijden Zuid. Kom maar op met dat weekend!! Het Kringlotti duo, Emma & Karlijn

Gisteravond hebben we na de proeven nog even gereden op de losrijbaan om de spanning (voor zowel paard als voor mijzelf) kwijt te raken. Dat is prima gelukt.

Na een kort feestje in de feesttent zijn we toch maar vroeg naar bed gegaan, ik moest immers om 8.15 al op mijn paard zitten. De Hollandse zomernachten blijken toch kouder te zijn dat ik had verwacht en onze tent blijkt minder goed te isoleren dan een huis, dus de nachtrust was niet even fijn als ik gehoopt had.

Vanochtend was het dan zo ver, de V5. De spanning vooraf was erger dan tijdens de proef, dus we hebben fijn kunnen rijden! Ik werd 11e, dus net geen B-finale, maar ik ben super tevreden!

Inmiddels is het alweer 11.00 geweest. Straks nog gezellig wat proeven kijken, mijn protocol ophalen en plannen wanneer en hoe we straks weer afscheid gaan nemen van Zuid.

Helaas geen foto’s vandaag. De telefoon blijkt het toch minder lang vol te houden op een batterijlading dan gehoopt!