IJslanders zijn laat rijp. Dit wil zeggen dat IJslandse paarden pas ingereden worden als ze vier of vijf jaar oud zijn, in tegenstelling tot grote paarden, die vaak al op driejarige leeftijd aan de bak moeten. Op onze wedstrijden moeten paarden minimaal vijf jaar oud zijn om aan de start te verschijnen. Voor deelname in de hoogste klasse of aan de telgangonderdelen, moet een paard zelfs minimaal zes jaar oud zijn. Doordat de paarden pas later aan het werk gaan, voorkom je slijtageproblemen waardoor we langer van onze paarden kunnen genieten. Zo zie je regelmatig paarden die de twintig al gepasseerd zijn en nog prima presteren op wedstrijden.

Rentelgangers worden vaak alleen maar beter naar mate ze ouder worden. Ze hebben veel power gekregen door jarenlange training, weten wat er verwacht wordt tijdens de race en laten zich niet meer afleiden door drukte en rumoer op het terrein. Het zijn voor hun ruiters hele betrouwbare sportpartners. De eerder genoemde Lotus frá Aldenghoor was al 23 jaar oud, toen zij haar recordtijd zette.

Jet Pels met de pas vijfjarige merrie Ima in de trail

Inmiddels zijn we op wedstrijden Zuid gewend aan startboxen en geavanceerde elektronische tijdwaarneming tijdens de telgangrennen. Dit is niet altijd zo geweest. Tot zo’n 10 jaar geleden werd er gestart zonder startboxen. Er was een denkbeeldige startlijn waar twee combinaties achter stonden en de tijd werd opgenomen door drie tijdwaarnemers die bij de finishlijn stonden met stopwatch in de hand. In die tijd kon de telgangren soms erg lang duren omdat sommige paarden nauwelijks stil konden staan achter de startlijn.

Sinds de Wereldkampioenschappen in 2007 beschikt Wedstrijden Zuid over moderne startboxen en elektronische tijdwaarneming met fotofinish. Het baanrecord op de telgangren 250 meter is 21.55 seconde en staat op naam van Bergþór Eggertsson op Lótus frá Aldenghoor.

foto: www.nordwaldhof.com